W XIX wieku gimnazjum było głównym ośrodkiem intelektualnego i kulturalnego życia Białegostoku. Tutaj uczyły się i pracowały znane osoby, a wśród nich Białorusini. W 1806 roku gimnazjum skończył slawista i teolog Michaił Babrouski (1784-1848). Ponad 20 lat pracował tu również, jako nauczyciel utalentowany fizyk, Karol Czachowicz (1832-1902). W 1875 roku gimnazjum skończył rewolucjonista i działacz organizacji Narodnaja Wola, Ignacy Hryniewicki (1855-1881), który zabił rosyjskiego imperatora Aleksandra II. W 1910 roku instytucję skończył działacz polityczny, społeczny i wojskowy Mikałaj Dziamidau (1888-1967).

Na początku 1956 roku w budynku na ul. Sienkiewicza 3 powstał komitet mający na celu utworzenie Białoruskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego, a 26 lutego odbył się tu pierwszy zjazd organizacji. BTSK skoncentrowało prawie całą elitę białoruskiej mniejszości narodowej w Polsce, było masową organizacją i działało prawie we wszystkich miejscowościach na Białostocczyźnie, tam gdzie mieszkali Białorusini. Białoruskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne działa do dziś.

14 maja 1923 roku w budynku Sądu Okręgowego w Białymstoku rozpoczął się proces czterdziestu pięciu białoruskich działaczy. Byli oni oskarżeni o udział w nielegalnej białoruskiej organizacji i próbie oderwania, w wyniku powstania zbrojnego, północno-wschodniej części Polski i dołączenia tych ziem do Białoruskiej Republiki Ludowej. Jedną z oskarżonych była białoruska działaczka społeczno-polityczno-kulturalna, Wiera Masłouskaja (1896-1981). O konspiracyjną działalność oskarżeni byli również jej brat Konstanty i siostra Eugenia Matejczukowie, posłowie na Sejm Siarhiej Baran, Szymon Jakawiuk i inni. Część oskarżonych w procesie była skazana na wieloletnie więzienie.

Od 28 do 30 października 1939 roku w budynku teatru miejskiego odbyło się tzw. Zgromadzenie Ludowe Zachodniej Białorusi. W czasie obrad przyjęto deklarację o przyłączeniu Zachodniej Białorusi do Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej. Zgromadzanie było poprzedzone „wyborami”, które wyłoniły 926 deputatów. Obrady Zgromadzenia Ludowego były tylko formalnością, gdyż odbywały się pod pełną kontrolą władz sowieckich, jednak przyczyniły się do połączenia narodu białoruskiego w jeden twór państwowy w ramach Związku Sowieckiego.

W katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny znajduje się witraż z wizerunkiem kościelnego i politycznego działacza Wielkiego Księstwa Litewskiego Jozafata Kuncewicza (1580 – 1623), który jest świętym czczonym przez Kościół rzymsko-katolicki i grekokatolicki. Na witrażu można również zobaczyć wizerunek legendarnego połockiego Soboru Mądrości Bożej (Sofijskiego).

Na Uniwersytecie w Białymstoku działają Katedra Białoruskiej Filologii i Katedra Białoruskiej Kultury, które prowadzą badania naukowe w dziedzinie językoznawstwa, literaturoznawstwa i kultury tradycyjnej. Mieści się tutaj również Białoruskie Stowarzyszenie Literackie „Białowieża”, które zostało założone w 1958 roku.

Konstanty Kalinowski (1838-1864) – działacz polityczny, publicysta i poeta, który urodził się w Mostowlanach na Białostocczyźnie. Jeden z kierowników powstania styczniowego (1863/1864) na ziemiach Białorusi i Litwy. W 1958 roku z inicjatywy miejscowych Białorusinów fragment byłej ulicy Nowososnowej został nazwany na cześć Konstantego Kalinowskiego.

Stanisław Moniuszko (1819-1872) – kompozytor i dyrygent. Brał udział w tworzeniu białoruskiej muzycznej kultury i wykorzystywał w twórczości białoruski folklor. W 2012 roku części parku w sąsiedztwie Opery i Filharmonii Podlaskiej nadano nazwę: Plac Stanisława Moniuszki.

W czasie niemieckiej okupacji, latem 1941 roku, w Białymstoku utworzono Białoruski Komitet Narodowy. Praca Komitetu koncentrowała się głownie na humanitarnej pomocy białoruskiej ludności i na przebudzeniu świadomości narodowej poprzez organizowanie imprez kulturalnych i edukacyjnych. BKN wydawał białoruskojęzyczną gazetę „Nowa Droga”.

W budynku Polskiego Radio Białystok mieści się białoruska redakcja, której dziennikarze tworzą audycję pt. „Pod znakiem Pogoni”. W audycji poruszane są zagadnienia społeczno-polityczne i kulturalne. Programu w języku białoruskim można wysłuchać codziennie na fali 99.4 FM.

Tygodnik Białorusinów został założony w 1956 roku. Pomimo cenzury komunistycznej, „Niva” była w stanie odegrać bardzo ważną rolę w zachowaniu świadomości narodowej wśród Białorusinów i propagowaniu języka białoruskiego. Pierwsza redakcja „Nivy” mieściła się w budynku na ul. Jana Kilińskiego 7/1, a później kilka razy zmieniała swój adres: ul. Manifestu Lipcowego 23 (teraz św. Rocha), ul. Bronisława Wesołowskiego (teraz Suraska 1).
Społeczno-kulturalny miesięcznik „Czasopis” został założony w 1990 roku przez Stowarzyszenie Białoruskich Dziennikarzy. Magazyn jest wydawany w języku białoruskim i polskim. Publikowane są również teksty w gwarze białoruskiej (po-svojomu).

Tamara Sołoniewicz (1938-2000) – reżyserka i scenarzystka białoruskiego pochodzenia. Urodziła się w Narewce na Białostocczyźnie. Tematem większości jej filmów dokumentalnych było Podlasie i białoruska mniejszość narodowa w Polsce.

Cotygodniowy program w TVP Białystok skierowany do białoruskiej mniejszości narodowej, nadawany od 1997 roku. Główne tematy, które są poruszane w programie to: kultura, ekonomia, samorząd i kontakty z Białorusią.

Radiostacja, która rozpoczęła pracę w 1997 roku. Nadaje w języku białoruskim na terytorium Białorusi i Polski. Na falach 98,1 FM і 99,2 FM przez całą dobę można usłyszeć muzykę, wiadomości, jak również audycje radiowe o tematyce społeczno-politycznej, kulturalnej i sportowej.